No products in the cart.
غلامرضا تختی (سال 1397) به کارگردانی بهرام توکلی فیلمی است که در سی و هفتمین جشنواره فجر توانست در 10 بخش کاندید سیمرغ شود و موفق به دریافت سیمرغ بهترین فیلمبرداری، بهترین طراحی صحنه و برنده سوم بهترین فیلم از نگاه تماشاگران شده است و نیم نگاهی به زندگی داشته است. در ادامه به نقد فیلم غلامرضا تختی در استودیومگ می پردازیم.
اساسی ترین مشکل مخاطب با فیلم ، بر نظر نگارنده ، عدم ارتباط وی با تختیِ فیلم است ؛ چرا که شخصیت اصلی ما در لانگ شات دوربین کارگردان جای می گیرد و همچنین خبری از آن شخصیت کُنِش گر‌ِ شناخته شده تختی نیست . زیرا شخصیت پردازی تختی (بسته به نماهایی که از او می گیرد و یا نشان ندادن قسمت هایی مهم از زندگی وی که ضعفِ فیلمنامه ای را نیز به دنبال دارد.) به گونه ای است که اجازه نزدیک شدن مخاطب به او را نمی دهد.
نمایش تکّه هایی از ابتدای کودکیِ تختی، (که حتّی محل زندگی او در آن زمان نیز ، برای مخاطب ساخته نمی شود؛ چون میزانسن اغراق شده فیلم ، مفهوم زمان و مکان را از ما می دزد و این اغراق نیز در راستای ساخته شدنِ شخصیّت اصلیِ داستان نیست.)
تا بزرگسالی وی، نه تنها نمی تواند تختیِ بهرام توکلی را به شخصیت اصلیِ «غلامرضا تختی» نزدیک کند، بلکه مخاطب آن را پس می زند. به شخصه انتظار داشتم تختی را روی تُشَک کُشتی ببینم و به همان اندازه در میان مردم ، چرا که مبارزات تختی در میدان ، باید بدهند مبارزاتِ وی برای مَردم.
از گریم بَد ، موسیقی گاهاً نابجا و تیم بازیگری غیر یکدست گرفته تا دیالوگ ها و مونولوگ هایی که ما چندین بار آنها رو می شنویم امّا روی پرده نمی بینیم ، نشان از ناکامی « بهرام توکلی » در آخرین اثرش است.
تیم استودیومیم و تدوینگرشو با هدف گسترش دانش و هنر تدوین فیلم با پریمیر و درآمدزایی تدوینگران از سال 1392 مشغول به فعالیت شده. اکنون با برگزاری دوره های آموزش تدوین فیلم و دوره پریمیر و دوره افترافکت و سمینارهای کشوری در حوزه تدوین به فعالیت خود ادامه می دهد.
پاسخگوی سوالات شما هستیم
سوال شما توسط کارشناسان استودیو میم پاسخ داده خواهد شد