اگه ما انواع حرکت دوربین رو بشناسیم میتونیم فیلما و کلیپای چشم گیر تری بسازیم. مسلط بودن به حرکت های دوربین در سینما برای هر فیلمسازی بسیار کاربردیه.
با حرکت به تصویرامون جون میدیم و حس مورد نظرمون بهتر منتقل کنیم. ما میتونیم با استفاده از حرکات دوربین مفاهیمی رو به مخاطب القا کنیم.
استفاده های انواع حرکت دوربین
- میتونیم با حرکت دالی به عقب از کاراکتر دور بشیم و تنهاش بزاریم توی خلوتش.
- میتوینم به جای کات زدن، نگاه کاراکتر رو دنبال کنیم و پن به چپ یا راست بزنیم.
- میتونیم برای نشون دادن عظمت یه برج تیلت به بالا بزنیم و این عظمت رو منتقل کنیم.
- میتونیم برای ارتباط نزدیکتر با کاراکتر با دالی به جلو بهش نزدیک بشیم.
- میتونیم با استفاده از کرین به بالای درختی بریم و لونه ی پرنده ای رو ببینیم.
حرکات دوربین به طور کلی به سه بخش تقسیم میشن
- حرکت دوربین بر روی محور ثابت مثل سه پایه
- حرکت لنز دوربین
- حرکت دوربین و تصویر بردار همزمان
تیلت ( Tilt )
دوربین روی سه پایه قرار میگیره و فقط سرش به سمت بالا یا پایین حرکت میکنه.
- مثلا برای نشون دادن عظمت یک برج یا کوه یا درخت.
- از این حرکت دوربین حتی برای نشون دادن سر تا پای بازیگر هم استفاده میشه.
- این حرکت دقیقا مثل بالا بردن سر برای دیدن یه ساختمون بلنده.
- یا پایین بردن سر برای دیدن عمق دره.
پن ( Pan )
دوربین روی سه پایه قرار میگیره و فقط سرش به سمت چپ یا راست حرکت میکنه.
- مثلا برای دنبال کردن ماشین در حال حرکت
- یا برای نشون دادن بیایبانی بسیار بزرگ که حتی نمای اکستریم لانگ شات هم عظمتش رو نشون نمیده
- همینطور برای نشون دادن مغازه های یه خیابون
پن شلاقی ( Swish Pan )
دقیقا همون پن انجام میشه با این تفاوت که فقط دو سر مهم ماجرا نمایش داده میشه.
تیکه ی وسط که مهم نیست به سرعت ازش گذشته میشه.
زوم ( Zoom-in Zoom-out )
دوربین ثابته فقط لنز دوربین حرکت میکنه و فاصله کانونی تغیر میکنه.
- زمانی که لنز دوربین به جلو بره و اندازه نما بسته تر بشه حرکت Zoom-in رو انجام دادیم.
- زمانی که لنز دوربین به عقب بره و اندازه نما باز تر بشه حرکت Zoom-out رو انجام دادیم.
دوربین روی دست
تصویربردار دوربین رو توی دستش میگیره و خبری از سه پایه و تجهیزات دیگه ای نیس.
این حرکت برای تعقیب و گریزا خیلی خوبه ولی خب مشکلش لرزش زیاد دوربینه.
البته این لرزش ها بعضی وقتا لازمه. ولی برای حل این مشکل تصویر بردارا از استدیکم استفاده میکنن.
استدیکم ( Steady Cam )
استدیکم مثل یه جلیقه تن تصویر بردار میشه و با بازوهای مکانیکی که داره لرزش های دوربین رو میگیره.
توی استادیوم های ورزشی بسیار زیاد کاربرد داره. همینطور برای تصاویر تعقیب و گریز هم عالیه.
دالی ( Dolly )
دوربین روی ریلی گذاشته میشه و حرکت خیلی نرم و یکپارچه ای به طرفین داره.
تصاویر خیلی خوبی رو میشه با ریل و دالی گرفت ولی محدودیتای زیادی داره.
این محدودیت ها توی کرین و جرثقیل از بین رفته و دوربین آزادانه حرکت میکنه.
کرین ( Crane )
دوربین روی کرین یا جرثقیل قرار میگیره و میشه تا شعاع حتی ۲۴ متری و بیشتر مانور حرکتی داد.
خوبیه کرین نسبت به ریل و شاریو اینه که میشه آزاد حرکت کرد و دوربین رو بالا و پایین برد.
اما فقط دونستن انواع حرکت دوربین کافی ینست.
شما همچنین میتونید زاویه نماها رو بشناسید که موقع استفاده از این حرکات دوربین آگاهانه تر زاویه تون انتخاب کنید.
