انواع حرکت دوربین – تیلت – پن – دالی – کرین

اگه ما انواع حرکت دوربین رو بشناسیم میتونیم فیلما و کلیپای چشم گیر تری بسازیم. مسلط بودن به حرکت های دوربین در سینما برای هر فیلمسازی بسیار کاربردیه.

با حرکت به تصویرامون جون میدیم و حس مورد نظرمون بهتر منتقل کنیم. ما میتونیم با استفاده از حرکات دوربین مفاهیمی رو به مخاطب القا کنیم.

استفاده های انواع حرکت دوربین

• میتونیم با حرکت دالی به عقب از کاراکتر دور بشیم و تنهاش بزاریم توی خلوتش.
• میتوینم به جای کات زدن، نگاه کاراکتر رو دنبال کنیم و پن به چپ یا راست بزنیم.
• میتونیم برای نشون دادن عظمت یه برج تیلت به بالا بزنیم و این عظمت رو منتقل کنیم.
• میتونیم برای ارتباط نزدیکتر با کاراکتر با دالی به جلو بهش نزدیک بشیم.
• میتونیم با استفاده از کرین به بالای درختی بریم و لونه ی پرنده ای رو ببینیم.
•  

حرکات دوربین به طور کلی به سه بخش تقسیم میشن

• حرکت دوربین بر روی محور ثابت مثل سه پایه
• حرکت لنز دوربین
• حرکت دوربین و تصویر بردار همزمان

تیلت ( Tilt )

دوربین روی سه پایه قرار میگیره و فقط سرش به سمت بالا یا پایین حرکت میکنه.

• مثلا برای نشون دادن عظمت یک برج یا کوه یا درخت.
• از این حرکت دوربین حتی برای نشون دادن سر تا پای بازیگر هم استفاده میشه.
• این حرکت دقیقا مثل بالا بردن سر برای دیدن یه ساختمون بلنده.
• یا پایین بردن سر برای دیدن عمق دره.

پن ( Pan )

دوربین روی سه پایه قرار میگیره و فقط سرش به سمت چپ یا راست حرکت میکنه.

• مثلا برای دنبال کردن ماشین در حال حرکت
• یا برای نشون دادن بیایبانی بسیار بزرگ که حتی نمای اکستریم لانگ شات هم عظمتش رو نشون نمیده
• همینطور برای نشون دادن مغازه های یه خیابون

پن شلاقی ( Swish Pan )

دقیقا همون پن انجام میشه با این تفاوت که فقط دو سر مهم ماجرا نمایش داده میشه.

تیکه ی وسط که مهم نیست به سرعت ازش گذشته میشه.

زوم ( Zoom-in  Zoom-out )

دوربین ثابته  فقط لنز دوربین حرکت میکنه و فاصله کانونی تغیر میکنه.

• زمانی که لنز دوربین به جلو بره و اندازه نما بسته تر بشه حرکت Zoom-in  رو انجام دادیم.
• زمانی که لنز دوربین به عقب بره و اندازه نما باز تر بشه حرکت Zoom-out رو انجام دادیم.

دوربین روی دست

تصویربردار دوربین رو توی دستش میگیره و خبری از سه پایه و تجهیزات دیگه ای نیس.

این حرکت برای تعقیب و گریزا خیلی خوبه ولی خب مشکلش لرزش زیاد دوربینه.

البته این لرزش ها بعضی وقتا لازمه. ولی برای حل این مشکل تصویر بردارا از استدیکم استفاده میکنن.

استدیکم ( Steady Cam )

استدیکم مثل یه جلیقه تن تصویر بردار میشه و با بازوهای مکانیکی که داره  لرزش های دوربین رو میگیره.

توی استادیوم های ورزشی بسیار زیاد کاربرد داره. همینطور برای تصاویر تعقیب و گریز هم عالیه.

دالی ( Dolly )

دوربین روی ریلی گذاشته میشه و حرکت خیلی نرم و یکپارچه ای به طرفین داره.

تصاویر خیلی خوبی رو میشه با ریل و دالی گرفت ولی محدودیتای زیادی داره.

این محدودیت ها توی کرین و جرثقیل از بین رفته و دوربین آزادانه حرکت میکنه.

کرین ( Crane )

دوربین روی کرین یا جرثقیل قرار میگیره و میشه تا شعاع حتی 24 متری و بیشتر مانور حرکتی داد.

خوبیه کرین نسبت به ریل و شاریو اینه که میشه آزاد حرکت کرد و دوربین رو بالا و پایین برد.

اما فقط دونستن انواع حرکت دوربین کافی ینست.

شما همچنین میتونید زاویه نماها رو بشناسید که موقع استفاده از این حرکات دوربین آگاهانه تر زاویه تون انتخاب کنید.

برای مطالعه مقاله انواع زاویه نما اینجا کلیک کنید.