انواع حرکت دوربین – تیلت – پن – دالی – کرین

اگه ما انواع حرکت دوربین رو بشناسیم میتونیم فیلما و کلیپای چشم گیر تری بسازیم. مسلط بودن به حرکت های دوربین در سینما برای هر فیلمسازی بسیار کاربردیه.

با حرکت به تصویرامون جون میدیم و حس مورد نظرمون بهتر منتقل کنیم. ما میتونیم با استفاده از  انواع حرکات دوربین مفاهیمی رو به مخاطب القا کنیم.

استفاده های انواع حرکت دوربین

• میتونیم با حرکت دالی به عقب از کاراکتر دور بشیم و تنهاش بزاریم توی خلوتش.
• میتوینم به جای کات زدن، نگاه کاراکتر رو دنبال کنیم و پن به چپ یا راست بزنیم.
• میتونیم برای نشون دادن عظمت یه برج تیلت به بالا بزنیم و این عظمت رو منتقل کنیم.
• میتونیم برای ارتباط نزدیکتر با کاراکتر با دالی به جلو بهش نزدیک بشیم.
• میتونیم با استفاده از کرین به بالای درختی بریم و لونه ی پرنده ای رو ببینیم.

حرکات دوربین به طور کلی به سه بخش تقسیم میشن

• حرکت دوربین بر روی محور ثابت مثل سه پایه
• حرکت لنز دوربین
• حرکت دوربین و تصویر بردار همزمان

تیلت ( Tilt )

دوربین روی سه پایه قرار میگیره و فقط سرش به سمت بالا یا پایین حرکت میکنه.

• مثلا برای نشون دادن عظمت یک برج یا کوه یا درخت.
• از این حرکت دوربین حتی برای نشون دادن سر تا پای بازیگر هم استفاده میشه.
• این حرکت دقیقا مثل بالا بردن سر برای دیدن یه ساختمون بلنده.
• یا پایین بردن سر برای دیدن عمق دره.

پن ( Pan )

دوربین روی سه پایه قرار میگیره و فقط سرش به سمت چپ یا راست حرکت میکنه.

• مثلا برای دنبال کردن ماشین در حال حرکت
• یا برای نشون دادن بیایبانی بسیار بزرگ که حتی نمای اکستریم لانگ شات هم عظمتش رو نشون نمیده
• همینطور برای نشون دادن مغازه های یه خیابون

پن شلاقی ( Swish Pan )

دقیقا همون پن انجام میشه با این تفاوت که فقط دو سر مهم ماجرا نمایش داده میشه.

تیکه ی وسط که مهم نیست به سرعت ازش گذشته میشه.

زوم ( Zoom-in  Zoom-out )

دوربین ثابته  فقط لنز دوربین حرکت میکنه و فاصله کانونی تغیر میکنه.

• زمانی که لنز دوربین به جلو بره و اندازه نما بسته تر بشه حرکت Zoom-in  رو انجام دادیم.
• زمانی که لنز دوربین به عقب بره و اندازه نما باز تر بشه حرکت Zoom-out رو انجام دادیم.

دوربین روی دست

تصویربردار دوربین رو توی دستش میگیره و خبری از سه پایه و تجهیزات دیگه ای نیس.

این حرکت برای تعقیب و گریزا خیلی خوبه ولی خب مشکلش لرزش زیاد دوربینه.

البته این لرزش ها بعضی وقتا لازمه. ولی برای حل این مشکل تصویر بردارا از استدیکم استفاده میکنن.

استدیکم ( Steady Cam )

استدیکم مثل یه جلیقه تن تصویر بردار میشه و با بازوهای مکانیکی که داره  لرزش های دوربین رو میگیره.توی استادیوم های ورزشی بسیار زیاد کاربرد داره. همینطور برای تصاویر تعقیب و گریز هم عالیه.

دالی ( Dolly )

دوربین روی ریلی گذاشته میشه و حرکت خیلی نرم و یکپارچه ای به طرفین داره. تصاویر خیلی خوبی رو میشه با ریل و دالی گرفت ولی محدودیتای زیادی داره.

این محدودیت ها توی کرین و جرثقیل از بین رفته و دوربین آزادانه حرکت میکنه.

کرین ( Crane )

دوربین روی کرین یا جرثقیل قرار میگیره و میشه تا شعاع حتی 24 متری و بیشتر مانور حرکتی داد. خوبیه کرین نسبت به ریل و شاریو اینه که میشه آزاد حرکت کرد و دوربین رو بالا و پایین برد.